Alina Komorowska, Jolanta Rusiecka-Kędziora
Zbyt mała liczba godzin języka polskiego, praca polonistów pod presją czasu i dążenie do sprostania wymaganiom egzaminacyjnym powoduje przesunięcie poprawnej pisowni na dalszy plan w kształceniu języka ojczystego.
Nauczanie ortografii w szkole jest potraktowane okazjonalnie, a liczbę i częstotliwość ćwiczeń ustalają nauczyciele. Sami też decydują o sposobach sprawdzania wiedzy i umiejętności ortograficznych. Wydawać by się mogło, że uczniowie, poznając podstawowe reguły, powinni wykazywać się spostrzegawczością ortograficzną. Tak jednak nie jest. Zatem wyrabianie tej sprawności musi się odbywać poprzez zaplanowaną i systematyczną pracę. Zamierzone działania powinny w odpowiednich proporcjach uwzględniać wprowadzanie, zastosowanie, utrwalanie, a następnie sprawdzanie i umiejętności z zakresu ortografii.
